Родналiт

[Dreamcatcher]

Тэма будзе беларускамоунай, бо пра беларускую лiтаратуру. У нас тут шмат С.Есенiных, Дзюрэрау, не хачу iх пакрыудзиць, але за краiну крыудна, ды яшчэ Watever забiу... трэба i яму i сабе шпiлек у азадкi напiхаць..Пiшыце, хто што чытае, якiя вашы улюбёныя творы

[Nightprowler]

Быкава, Караткевiча

[ProminioN]

Навогул прачытау толькi твор Iвана Шамякiна!

[Dreamcatcher]

Сэрца на далонi?

Калi ёсць ты, мой лёс, нада мною,
Аб адным прашу я: не дазволь
У мiры з няпраудай i хлуснёю
Дажываць мне век на свеце свой.

Не аддай душу у няволю гномам -
Узбунтуй, растурзай, распалi,
Каб у ёй агнi-маланкi з громам
Жыхалi ад неба да зямлi! (Нiл Гiлевiч)

Караткевiч:
...I тады закахалася хмара...
У паплавы, ад расы прамянiстыя
И ва усю Беларусь маю чыстую,
У мары бора, палёу абшары.
I заплакала ад кахання
I слязою чыстай абмыла
Усе абшары зямлi маёй мiлай
Усе калыскi яе и магiлы
Усе змярканнi яе и свiтаннi...
И пад птушак зялёны гоман
Нарадзiлися для абшарау, -
Плод кахання бору i хмары, -
Мой Дняпро, и Бяроза и Нёман

[Dreamcatcher]

А гэты верш Nokturnal упадабау, а мне даспадобы 2 апошнiя радкi:
Нялёгка з пушчай вольнай разлучыцца
I апынуцца у цеснакутай клетцы...
Кiдаецца ва усе бакi ваучыца
I на свабоду вырвацца iмкнецца
___Ды сталь крышыць замала у яе сiлы..
___Яна прылегла цiхенька у знямозе,
___Прылегла i, тужлiвая, завыла
___Па ваучанятах родных, па бярлозе..
Кранау за сэрца голас яе слабы,
Хоць ён i з пашчы воучае зыходзiу,
Яна ж праз краты высунула лапы -
Хай хоць яны пабудуць на свабодзе. (Янка Сiпакоу)

[Dreamcatcher]

Захочацца сказаць пра хараство,
А слоу няма, а калi ёсць - не тыя,
А то зусiм яны абы якiя...
Не словы - смецце, не святло, а тло...
Тады маучу, а у горле цiшыня,
А у сэрцы толькi водгалас гучання
I усё тужэй пятля майго маучання
I усё даужэй мой цень на схiле дня...
I усё цяжэй маучаць i разумець,
Што хараству у кожны мiг ягоны
Нi гiмны не патрэбны, нi праклёны
I нi жыццё тваё i нават смерць... (Л.Дранько-Майсюк, здаецца - памяць дзявочая)

[Sentanger]

вершы Быкава...

[Dreamcatcher]

Цiха сам з сабою я сяджу у тэме..
Вось чалавек жыу у Беларусi i быу сабе проста чалавек, а падауся да палякау ... - засумавау па краi i стау пiсьменикам:
Адбудаваць трэба наш дом:
Камень паставiць пры каменi,
Вачам адкрыць усе вокны,
Словам аднавiць крынiцы.
Не выстаiць дом без даху,
Без святасцi i памяцi,
Без вогнiшча,
Надзеi-ветразя...
Увайшоушы у такi дом,
Нават вораг
Каля парога скiне боты.(Ю. Баена)

[chertograd]

Я чытала "Коннiка без галавы" Майн Рыда першы раз на беларускай мове. Колькi потым не спрабавала на рускай, а то i на англiйскай-- нешта не тое i усё...
Беларускамоуная лiтаратура для мяне асаблiвая, я не магу ужыцца у падзеi цi успрымаць сюжэтную лiнiю настолькi натуральна, як на роднай мове (яна усё ж руская). Але пры гэтым такiя вершы i проза больш уздзейнIчаюць на мяне вобразнымi сродкамi... Не ведаю нават: ак быццам больш красак i смаку з'яуляецца у словах.
Ды дауно уже нiчога не чытаю для сябе...

Мiж iншым, калi зазiрнуць у кнiгарню, что побач са "Старым Менскам", можна многа беларускамоунай лiтаратуры знайсцi тысячы за дзве-тры. Ну, гэта калi кагосьцi цiкавiць... =)

(Самы вялiкi жах-- чытаць тэхнiчную лiтаратуру па-беларуску... Добра, што усё больш яе на англiскай мове пiшуць, прабачце за "офтоп".)

[Nightprowler]

Гiстарычную лiтаратуру на мове вельмi прыемна чытаць.

[Dreamcatcher]

Горад нячысцiкау , усё па тэме пiшаш..
Апошняе, што я чытала з прозы - "Лiтоуски воук" Наварыча, гiстарычны раман пра падзеi пасля паустання Касцюшкi на Палессi, пачатак кнiгi павiнен iнтрыгаваць, але са мной атрымалася iнакш - пасля двух старонак адкiнула яе на год.. Калi Караткевiч ужо увесь перачытаны, а хочацца гiсторыi, прыгод i роднай мовы ("Не дзеля чаркi, а дзеля гутаркi" - там вычытала), то..вось... дарэчы, галоуны герой сапрауды воук..

Ня думаць пра сон i паразы,
Свабоду кармiць з далонi,
Раздаць немаёмым запасы
I выкiнуць плэер Sony,
I слухаць, як гойсае вецер,
Што робiць падушны вопiс..
Смерць непiсьменная лэдзi -
Паставiць свой крыжык-подпiс..
Закуты у цяжар цела,
Шукаеш таемныя дзверы,
Здаецца патрэбна смеласць
А досыць адной веры...
Наперадзе вечнага часу,
Дзе робяцца друзам выгоды,
З апошняга хлеба запасу
Ты кормiш птушку свабоды...(А.Аркуш)